Probeer eens om in mijn geitenwollensokken te lopen…

Dag 4

Hoi!

Het is laat… of vroeg. Hangt ervan af hoe je het ziet.

Gister was wel een leuke, zonnige dag.

Ik heb nog maar… ik weet het niet eens… en eerlijk gezegd? Het maakt me op moment ook echt niks meer uit. Mijn roze bubble heeft nog een barst gekregen.

Het feit is: het is vrijdag! Uren aftellen helpt. Als ik de uren in plaats van de dagen aftel is het op een of ander manier minder erg! Eigenlijk best wel logisch ook…

Stel: als je uren aftelt in plaats van dagen – je gaat elke dag rondt de zes á tien uur slapen… tikt lekker aan, hoor!

Maar ja – het is pas vrijdag!

Woensdag mag ik mijn voordeur open doen. Woensdag mag ik weer naar buiten gaan. Woensdag mag ik weer meer dan zes stappen doen – waar ik ook naartoe wil! Hehe… als het maar niet naar een risicogebied is…

Woensdag!

Het klinkt als een fantasie! Een super lekker snoepje of ijsje – iets waar je als kind naar smeekt! Wat dan onder de kerstboom gaat liggen… (nee, Johan, niet het ijsje, dat gaat smelten…)

Woensdag!

Kennen jullie dat? Er zijn mensen die zeggen, dat de tijd zo ontzettend snel vorbij gaat? Tempus fugit

Eerlijk gezegd heb ik dat nooit echt begrepen. En, ik geef het toe: op dit moment zou ik zo graag met hun willen ruilen!

Stel je voor – als de tijd op dit moment echt zou vliegen… ik zou nu naar bed gaan… en als ik weer wakker wordt, dan is het al woensdag…

Woensdag!

Maar ja… “helaas” ben ik maar ik… en vraag ik me af… zou ik dat serieus willen? De komende vijf dagen gewoon overslaan?

Ook al zit ik op moment op slot in mijn huis? Ook al ben ik vertwijfeld en kwaad en eenzaam? Ook al voel ik me in de steek gelaten door iedereen… ook al ben ik aan het vechten met mezelf…

Nee.

Nee.

Ik hou van mijn langzame dagen. Mijn leven bestaat gewoon uit dagen die net als kauwgum doorgaan.

Waarom zijn mijn dagen langzamer dan de dagen van andere mensen? Ik weet, dat ik langzamer denk, dat ik een langzaam mens ben. Zou het dat zijn?

Ok, ik dwaal alweer af… wat dan ook…

Woensdag!

Spreek jullie later!

03:50 uur

Zit net met Lily te appen… vraag me af… Anna woont in Münster… Regina woont bij Bremen…

Waarom mag Anna naar Regina gaan – of andersom – zonder dat ze 20 dagen in isolatie moet?

Ik woon in Groningen… waarom moet Anna / Regina 20 dagen in isolatie gaan als zij mij wil zien?

Waarom moeten mijn buren of mijn vrienden (of wie dan ook in Nederland woont) – waarom moeten die dan niet gewoon in isolatie gaan als ze bij mij langs willen komen, zeg maar, nadat ze de stad in gegaan zijn? De stad is toch ook wel een risicogebied! Als je de deur uit gaat – stap je dan niet meteen een risicogebied binnen?

“[Luisa] – als nou alle landen in Europa een risicogebied zijn – dan betekend dat toch wel, dat we gewoon weer vrij mogen reizen, of niet?”

Anna (Münster)

Waarschijnlijk ben ik gewoon weer veels te dom om dit te begrijpen…

Nog een barst in mijn mooie roze bubble…

Humeur: 2 Wanhoop: 7 Frustratie: 8

Spreek jullie later.

15:04 uur

Het olifantenvrouwtje is terug… moet dit nou? Het was zo lekker rustig. Als zij ook tien dagen thuis in isolatie zit wordt het hier voor mij een nachtmerrie.

Ik heb vandaag geen zin.

GWSM

3 thoughts on “Probeer eens om in mijn geitenwollensokken te lopen…

Leave a comment