Beste mensen,

Het is woensdag, 10 november 2021, 15 uur 03. Mijn eerste glas wijn staat al klaar. Mijn gedachten draaien rondjes – net als zo vaak als ik iets wil schrijven. Hoe ga ik beginnen?

Buiten zie ik een grijze hemel. Zou het misschien nog gaan regenen? Er is drukte en bezigheid op straat – mensen lopen of fietsen langs. Ik zie auto’s vol met spullen voor de “Mama Mini” naast me. Een mevrouw met een papegaai op een stok… En mijn buurvrouw…. ze zwaait niet eens naar me… Iemand heeft mijn bloempotten verplaatst.

Drie dagen geleden haalde Regina me op voor de verjaardag van haar zoontje, Thies, mijn peetzoon. Ze kwam alleen. Drie dagen geleden maar.

Regina heeft sinds een paar maanden “een Ben” in haar leven. Ik hoor jullie al vragen: “Pardon, Luisa? Wat is nou een Ben?” Een Ben is iets heel erg leuks! Een Ben doet zijn best om Regina blij te maken. Een Ben zorgt ervoor, dat Regina tijd heeft voor haar vriendin Luisa… zodat ze twee uurtjes in de auto kunnen kletsen en roken. Zodat ze gewoon over alles kunnen praten en lachen en huilen – zonder meer. Alleen Regina en Luisa… net zo als vroeger.

Natuurlijk is het niet altijd makkelijk met een Ben. Maar ach, is het leven ooit altijd makkelijk? Ik heb net twee uurtjes met een Ben in de auto gezeten. En ben ontzettend dankbaar dat hij de geitenwollensokkenmens naar huis heeft gebracht.

Toen Regina voor de eerste keer met een Ben bij me was werd ik heel onzeker. Heeft ze me nu niet meer nodig? Gaat hij tussen ons in zitten? Zal hij er altijd zijn? Krijg ik nooit meer de tijd om met Regina gewoon ikzelf te zijn? Met Regina – mijn anker, mijn hart en ziel, mijn tweede paar sokken? En… sterker nog… mag ik hem wel?

En toen realiseerde ik me iets: het hoeft niet! Ik ben niet degene die hem hoeft te mogen. Of degene die hem leuk hoeft te vinden. Of degene die haar vriendin voor een Ben hoeft te beschermen. De enige die hem hoeft te mogen of leuk hoeft te vinden… de enige die zichzelf voor iets moet beschermen? Dat is ze zelf! En dat doet ze uitstekend. Haar leven is gewoon leuker met dan zonder een Ben. En wees eerlijk! Daar gaat het toch nou precies om.

Maar toch… soms heeft iedereen gewoon een tweede paar sokken nodig.

Een tweede paar sokken… op blote voeten lopen kan leuk zijn. Vooral als het lekker warm is. Dan kan op blote voeten lopen je een gevoel van vrijheid geven. Kan je verbonden laten voelen met de wereld om je heen. Laat je het sand, het meer, de zon, de aarde voelen. Maar een twede paar sokken? In koude tijden is dus een tweede paar sokken wel belangrijk. De warmte. De zachtheid. Het gevoel van geborgenheid en veiligheid. Een tweede paar sokken maakt het niks uit wat je denkt of zegt. Een tweede paar sokken is er gewoon alleen maar om je te beschermen voor de kou. Een tweede paar sokken loopt gewoon met je mee, laat je nooit in de steek…

Liefs,

de geitenwollensokkenmens.